Home

31 juli 2020

Houtigehage 1981

In dat jaar kwam Marten van der Woude, drukker in Opende, net over de grens, met een idee. Sinds hij een video camera had liep hij rond om er iets anders mee te doen dan familie beelden mee op te nemen. hoe het contact tot stand kwam weet ik niet, maar zou de onvergetelijke Bauke VéGé er de hand in hebben gehad? Er werd een stelletje mensen aangezocht om mee te doen. Gek genoeg herinner ik me niet, wie er met Marten en mij met de camera door het dorp zijn gegaan en wie de afspreken met de verenigingen en hun bestuurders heeft gemaakt. We begonnen op een zonnige donderdag in de herfst op Luchtenveld en waren net op tijd om de tram voorbij te zien rijden.Een mooi tijdsbeeld dat werd vastgelegd. Een tiental jaren later werd de lijn opgeheven. Tegen twaalven waren we al op de hoek bij de kapper gekomen. We namen de zaak wel in beeld, maar niet dat Piet Keverkamp daar toen zijn beroep uitoefende. Piet was een van onze oorlogsslachtoffers. Na een stukje eten, elk apart huis, gingen we verder op de driesprong Ds. Visserwei, Buorren, Michielsreed en namen daarna de nieuwe school op de korrel en eindigden bij Noord Jeruel waar Evangelist Schoonewille zijn zegje deed, terwijl de camera even afzwaaide naar de overburen. We zijn nog een keer later in de herfst onderweg geweest toen was het wat mistig. Als laatste waren we bij een Sinterklaasviering van de kleuters en de eerste klas. We komen heel wat dorps coryfeeën tegen, waarvan we allang afscheid hebben genomen, of die nu stokoud zijn.  Maar Marten kwam maar niet af met de film. Op een gegeven moment zei hij dat hij de camera aan iemand had laten zien, die er verkeerd mee had gemanipuleerd had. De hele film was ge-deleted.

De film is blijkbaar toch bewaard gebleven. Hoe het curiosum uit Martens nalatenschap op You Tube terecht is gekomen zou ik graag weten. Nu ik het geheel overzie moet ik zeggen, dat de beeldregie wel beter had gekund, en dat mijn vragen soms aarzelend kwamen en slecht waren gesteld. En door de conversie van beeldband naar een digitaal bestand heeft de beeldkwaliteit hier en daar ook geleden. Al met al een kontjeukende ervaring van één uur en dertien minuten.

Er staat ook nog een film van een dorpsfeest op, die ik nog niet heb gezien. Misschien doe ik daar geen verslag van. J.P.

Donderdag  28  november. 2019

Straks de maandelijkse vredeswake, deze keer bij het station.

Zaterdag gaan we naar Leuven. Mijn vrouw wil daar haar schoondochter uit Sevilla  ontmoeten. Fijn! Kan ze eens weer Spaans spreken en ik kan me weer eens vol laten lopen met cultuur. Verwacht dit weekend geen nieuws hier aan de deur. Het kan zijn dat bij U het Friesch Dagblad in de bus valt. Daar staat zaterdag een stukje in. Waarom ik eigenlijk geen genealoog ben, Dat ik ook andere dingen uitzoek. Met de opmerking dat je als solist altijd met tegenwind te maken krijgt. En dat ik de Middeleeuwse geschiedenis van Friesland van vrijwel alle blinde vlekken heb ontdaan. Ook dat ik mijn onderzoeken doe, met geijkte schalen, die in volgorde op een tijdbalk zijn te gebruiken. Dat zal meneertje “X.” wel weer niet leuk vinden. Die heeft wel veel geleerd, zelf iets onderzocht heeft-ie niet. ‘T is dus afwachten wat ik bij mijn terugkomst in de brievenbus vind. Tot Woensdag.

11 november.

Vandaag komt de nieuwe lichting van 30 boeken binnen.

Enkele bestelde exemplaren gaan per post, anderen neem ik zoals afgesproken mee naar de Trekkerstinte. Wie daar los wil kopen zonder dat het nu al besteld is, kan ik alleen nog exemplaren met slap kaft leveren.

Bij de volgende 30 kan ik mijn drukker Paul Pasveer weer harde exemplaren laten maken.

Verder begrepen dat K.H. een brochure tegen me gaat uitgeven. Misschien staat hij de avond van de dertiende wel met een bord om zijn nek bij de ingang.

Ik heb begrepen dat het weer zal gaan over het MAMMOETSCHILMESJE.

Een ander hoofdstuk heet: Vette rookgordijnen en klapsigaren. Een herhaling van zijn eerste brochure. Wat een armelijke woordkeus.  Waarom niet Vette Walm en Gehoorschade . (titel ook goed voor tegenbrochure) “Gezichtverlies” kan ook. Bovendien spreekt hij van historikerstreit. Mooi, daarmee heeft hij mij op hetzelfde niveau geplaatst als zichzelf. Ik ben nu door zijn zin in oorlog gelijke van deze drs. geworden. Want tegen een kleinere partij is het sneu als je de oorlog moet verliezen. De journalist van de L.C. noemt me namelijk altijd amateur historicus.

K.H. doet alsof ik de bron van het kwaad ben, maar om eerlijk te zijn: hij heeft destijds de brochure “Rookgordijnen en Klapsigaren” achter mijn rug om bij een aantal andere gestudeerde Friese historici verspreid, alvorens hem mij aan te bieden. De lafbek. Waarom spreekt de familie van der Vliet niet meer over mij? Ook dat heeft Kerst niet door: In 1998 heb ik per advocaat een eis bezorgd bij ene Van der Vliet in Bergum. Ik heb daarmee een tweede druk van de Vuistbijl brochure gekeerd. Bovendien weten ze hoeveel geld het hun per jaar gaat kosten in deze nog steeds lopende affaire, mocht die voor het recht komen. Die houden hun mond heus wel. Maar Huisman blijft maar oude fascisten of “Angehauchten” verdedigen, ondanks het feit dat hij mijn verweer met de titel Schut en Herschut in zijn brievenbus heeft gehad maar niet gelezen heeft denk ik, anders zou hij het niet weer proberen.

Je ziet Kerst, ik ben alvast aan het oefenen om je gepast antwoord te geven.

25 oktober.

Voor degenen die al begrepen hebben dat ik 13 november in de Tynje zal zijn om over het boek Troch de Tynster Tiid iets te zeggen  is er een wijziging.

Het bestuur meent dat ik al om KWART VOOR NEGEN in plaats van kwart over negen  kan beginnen met een schets van het boek te geven.

3 oktober.

In tegenstelling tot het hier onder staande bericht moet ik meedelen dat er geen officiële aanbieding zal zijn. Theo Dam heeft met Plaatselijk Belang afgesproken dat ik op 13 november iets over de Tynje en het boek zal vertellen in de jaarvergadering van Plaatselijk Belang. Na de zakelijke vergadering en koffie met cake ga ik naar verwachting om ongeveer 9.15 s’avonds mijn mond open doen.

De aanbieding van het eerste exemplaar zal plaats vinden op 25 oktober a.s. op de Tynje in de Trekkerstinte om 2 uur. (Mr Roordawei.)

Wie het in ontvangst zal nemen is nog afhankelijk van nader bericht van degene die we op het oog hebben.    ( 30 september geplaatst.)

NA  twee en een half jaar ZWIJGEN EN ZWOEGEN  een bericht. Het boek over De Tynje is klaar. Binnenkort kan ik het in de Trekkerstinte op de Tynje ter inzage leggen. Het heeft de titel: TROCH DE TYNSTER TIID.

Het is 430 pagina’s dik. Dus veel te lezen, maar ook veel foto’s. Oude in zwart-wit, en vooral nieuwe in kleur, met kaartjes uit het kadaster, en met 13 schetsen over personen en bedrijven van 1830 tot 1980. onder meer:       G. Roorda, P. de Leeuw, Durk Zwerver, J. Groen, Dr. Kerkhof, “pliesie” Buding, W. Broers,  Familie – van meester -Vos; Popke Zwerver, Gebr. IJbema. e.a.

Met: de praktijk van de vervening, de voortgang, de gevolgen: vooral armoede, die drie keer zo erg was als elders. In de bijlagen staan de cijfers. Daar is ook te zien hoe het de families verging, hoeveel gemeentebelasting ze betaalden, of het omhoog ging of weer omlaag.

De problemen van het aanmaken. De geschiedenis van de polder, de molens, de molenmaker, de problemen met het gemaal, maar ook het bestuur en opzichters. Wat ze maakten en lieten maken.

De eerste boeren, de VOLHARDING II  de fourage, het boerenwerk in de polder.

RJUCHT EN SLJUCHT, verenigingen, kunst, cultuur en brommerraces.

Een tiental biografieën van Tynsters sinds 1830 tot 1980

En een rubriekje met dingen die nergens waren onder te brengen

De prijs is 5 42,40 voor een exemplaar met een slap kaft. Met een hard kaft wordt dat €55.-  Alles afgehaald in de Trekkerstinte of bij ons thuis. De verzendkosten zijn nog niet bekend. Dat zal ik hier op de Home pagina van de Neitiid melden.

De verzendkosten blijken  zowel voor hard als slap kaft  € 4,35 te zijn. Reken maar uit.

Wie per e-mail wil bestellen kan dat doen via het mailadres jpdeneitiid@gmail.com.

Ons huisadres is ROBINSONSTRAAT 138 8923 AN LEEUWARDEN.

Dan zou ik graag de vooruitbetaling zien overgemaakt op:

NL087   RABO   0312   3619   63.

Maar wacht op de mededeling dat de eerste exemplaten ter inzage liggen. Behalve in de Trekkerstinte ook bij mij thuis:

Nayad en ik zullen u graag het werk laten zien op Robinsonstraat 139 LEEUWARDEN   8923 AN.   Of per telefoon: 058 267 25 13.

JAN POST.

ANDERE PAGINA’S op dee website:

VEEPRIJZEN.   nog in  bewerking, wel te doorzoeken

17 KEUREN

ARTIKELEN

VUISTBIJL  van Wijnjeterp

ARCHIEF. Waar oude artikelen heen worden verplaatst.

Verwijzingen naar andere sites:  www.seewarring (vooral betreffende dijken en daarvan afgeleide zaken)

Zusterpagina van deze site  is BLUTBULLETIN.  Berichten van de stichting BLUT, op het gebied van sociale zaken, met raadgevingen, hulpaanbod en commentaar op beleid en uitwassen in de praktijk.

Voorbeeld van een frontpagina van De Neitiid. Het kwartaalblad verscheen van 1987 t/m
neitiidfront1992. Uitgever en redakteur was de eigenaar van deze site. Het blad verscheen van 1987 tot 1992, precies zeven jaar. Het was me opgevallen dat vrij veel mensen heel mooie gegevens hadden, die ze in hun genealogie niet kwijt konden. Na wat rondvragen dacht ik dat ik het wel kon wagen een tijdschrift uit te geven. Een formule had ik al. Elk kwartaal een hoofdartikel, een paar vaste bijdragen van mensen die ik goed kende, onder meer H. Zwart, van Opeinde en van W. van der Horst. De naam van het blad werd na enig steggelen de Neitiid. Vriend Lykele Jansma tipte me dat elke taal in Europa wel in elk taalgebied  een blad was verschenen met de naam de Nieuwe Tijd, alleen niet in Friesland. Maar met  een nieuwe tijd die achteruit kijkt dat kon niet. Na enig nadenken en verhaspelen kwam ik op het wel bestaande woord Neitiid. EUREKA!  Lykele was vervolgens zo genereus om aan te bieden de eerste oplage te verzorgen van 50 stuks. Daar heb ik naderhand nog 20 bij moeten drukken.  Zo steeg het blad uiteindelijk tot een 170 abonnees. Begonnen op een Olivetti 88, afkomstig van de op te heffen P.A. van Heerenveen, dank je wel Hilda, begon ik mijn uitgeverij. Later heb ik daar een IBM typemachine bij gekocht. Beter en duidelijker en een lichtere aanslag. Nog later heb ik daar een printplaat in laten zetten zodat ik direkt van de Quaderno, een computertje zo groot als een dubbeldikke sigarendoos  kon printen. Daarna stopte de technische toepassing voor mij en niet lang daarna ook het blad.  Zeven jaar was een mooi getal. De administratie bestond uit een kaartsysteem, dat inmiddels is opgeruimd. Behalve de typemachine zat erna afloop een schaar en een zware perforator in het fonds van de Neitiid. Een kas had ik niet, want de abonnementsgelden gingen geheel en al op aan de produktie. Het bezorgen was op zich ook al zo’n aardigheid. Als de oplage  geperforeerd, gelijmd en droog was werd het eerste exemplaar bij de onnavolgbare  kroegbaas Jeen de Vries  aan de Zuidkade  in Drachten gebracht. Een plaats waar Rink van der Velde nooit zou komen, mar “tiden hawwe tiden”, zullen we maar zeggen. Vervolgens werden dan de dagen daarop enige rondes gedaan. Eentje in Drachten, dan naar Beetsterzwaag en Gorredijk. Dan een ronde naar Leeuwarden, met na het werk een ronde door de stad en en paar exemplaren die op de terugweg werden langsgebracht. Vrijdags bezorgde ik meestal met Anny de abonnees op de grote ronde, die liep van Houtigehage via Dokkum en Oosternijkerk naar Harlingen en dan met een bocht en een slinger via Sneek en Heerenveen terug. In de zomer bezorgde ik de exemplaren in Haulerwijk, Een, Norg en Yde ook zelf en twee in Haren,  en een keer bezorgde ik een exemplaar bij Menko Holtman in Usquert. Dat waren prachtige fietstochten. Zo kon ik zuinig uitgeven. De rest een stuk of tien gingen op de post, waarvan een naar Frankrijk. De honorering was ook al zo’n zaak. Ik kon mijn auteurs niet betalen. Ik stelde dus voor om voor een hoofdartikel een jaarabonnement te geven en tien bewijsexemplaren; voor kleinere bijdragen 5 of drie stuks.  In 1992 hief ik het blad op. Elke keer nadat ik weer een nummer had uitgegeven, nam ik een week vrij. Dan kon ik weer opnieuw beginnen. Dat vraagt veel en veel eer legde ik er niet mee in. Wel hebben we veel slapende honden wakker gemaakt die harder blaften, naarmate ze door de feiten verder in het nauw werden gedrongen. Tegen deze hordes wilden we het niet tot in de eeuwigheid opnemen. Ik stopte met de uitgave en onze tegenstrevers konden hun boosheid lekker niet meer kwijt, omdat wij in een bepaalde zaak steeds weer de betere gegevens hadden. Om met wijlen de Friese Koerier te spreken, die in zijn titel had: “Fan Bûgjen Frjemd”.          Jan Post.  Robinsonstraat 139 Leeuwarden.  8923 AN. 058 267 25 13.

P.S. er is geen mailadres aan de site verbonden. Daarom bovenstaand telefoonnummer.